Ks. Władysław Dobroć – pożegnanie
Z ogromnym żalem i smutkiem informujemy, że w dniu 5 marca br. odszedł ks. Władysław Dobroć, honorowy członek naszego klubu, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (m.in. za udział w akcji ratowniczej i wybitne zasługi podczas ratowania życia ofiar tragicznego wypadku polskiego autokaru pod Dunkierką w 2007 roku).
Człowiek prawy, szczery, bezinteresowny i oddany niesieniu pomocy innym, gotowy na każde wezwanie. Z wielkim oddaniem pełnił obowiązki kapłańskie, integrował i był wsparciem duchowym dla Polonii mieszkającej w północnej Francji. O sobie mówił skromnie: „jestem pastuszkiem na francuskim ugorze”.
Taternik i alpinista. Wspinał się w Tatrach (w latach 1956–1970 i od 1975 r. latem), Alpach (Großglockner, Mont Blanc), w pasmach górskich Zagros i Elburs w Iranie (1972 r.), gdzie wszedł na Damawend (5670 m n.p.m.) oraz północno-zachodnią granią na szczyt, dla którego zaproponowano nazwę Cedynia Kuh (ok. 3500 m n.p.m), nie została ona jednak oficjalnie przyjęta. W 1973 r. brał udział w trawersowaniu północno-zachodniego Spitsbergenu (od przylądka Flathuken po cypel południowy nad fiordem Trygnamma), a także w pierwszym wejściu na dziewiczy trzeci wierzchołek masywu Kopernikusfjellet na Ziemi Torella.
W roku 1974 dokonał pierwszego polskiego wejścia na Rapasoir na Grenlandii.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 marca w Puszczykowie.
Rodzinie i najbliższym pragniemy złożyć wyrazy najgłębszego współczucia.
Zarząd Szczecińskiego Klubu Wysokogórskiego
Tekst: Danuta Piotrowska